Internet stvari (IoT) postaje poprilično velik posao budućnosti, a kompanije u sve većem broju koriste ovu tehnologiju u svom poslovanju jer upravo IoT omogućuje integraciju velike količine uređaja koji imaju ugrađene senzore (elemente koji reaguju na određene merne jedinice, koje nakon toga daju određeni signal). Senzori potom komuniciraju jedni s drugima i s raznim aplikacijama, a aplikacije komuniciraju s ljudima.
Tehnologija koja funkcioniše iza svih tih “pametnih“ sistema/objekata je slična, razlika je u drugačijim senzorima koji opažaju ili mere drugačije podatke, drugačije ih procesuiraju i drugačije prikazuju, odnosno komuniciraju u aplikaciji kako bi ih ljudi mogli razumeti i na njih uticati s udaljenošću. Istovremeno, uređaji “uče“ iz navika ljudi koji ih svakodnevno koriste i tako samostalno podešavaju određene parametre. Mogućnosti su gotovo neograničene.
U elektro industriji u Evropi u 2015. godini bilo je u upotrebi oko 252 miliona jedinica pametnih uređaja, a predviđeno je da će do 2025. porasti na više od 300 miliona. No, nisu sve industrije razvijene jednako kao elektro industrija. U poljoprivredi je u 2015. bilo oko sedam miliona jedinica pametnih uređaja, a predviđa se da će do 2025. godine taj broj iznositi oko 32 milijuna.
Novi proizvodi zasnovani na znanju i tehnologijama u Prijedoru se teško razvijaju i testiraju na tržištu. Minimum Viable Product (MVP)– ili kako je prevedeno kod nas, minimalno održivi proizvod, opisuje razvojnu fazu proizvoda koja nam nudi dovoljno obilježja kako bi se zadovoljili rani korisnici i kako bi dobili povratnu informaciju o proizvodu ili usluzi koja nam se nudi.
U okviru projekta „Prijedor Circle HUB“ Agencije za ekonomski razvoj grada PREDA PD, pokrenut je novi PATHFINDER servis u koji za cilj ima da mladim ljudima omogućI alate da testiraju svoje ideje i dobiju povratnu informacije o proizvodu za mnogo kraće vrijeme i sa mnogo manje resursa. Projekat podržava Vlada Švicarske.
U okviru projekta formiran je razvojni tim za rad na prototipu “Sistem za autonomno upravljanje navodnjavanjem poljoprivrednih kultura” kojeg čine:
- Mirko Jokić, MSC agr. – vođa tima;
- Željko Džafić, MSC el. – senior developer;
- Slobodan Ilić, dipl.ing.el. – senior developer;
- Srećko Mišković, elektrotehničar elektronike – senior developer;
- Vuk Pavić – junior developer,
- Arsenije Radosavac – junior developer;
- Danilo Novaković – junior developer;
- Iva Dragojević – junior developer;
- Milica Marić – junior developer;
Tim je sastavljen sa jedne strane od senior članova sa dugogodišnjim iskustvom i elektronici i programiranju, a sa druge strane tu su i junior članovi tima kojeg čine učenici srednjih škola i polaznici HUB obuka iz oblasti programiranja mikrokontrolera i 3D modeliranja štampe.
Sam prototip se sastoji od mreže senzora raspoređenih po proizvodnoj parceli koji vrše mjerenje statusa vlažnosti zemljišta I šalju podatke kontrolnoj jedinici. Kada senzor detektuje pad vlage ispod zadanog praga, sistem uključuje navodnjavanje za dati blok/ parcelu.
Sistem podatke prikupljene sa senzora skladišti u jedinstvenu bazu, zajedno sa produktima sistema (grafikoni, tabele, tekst i dr.). Servisna aplikacija omogućava krisniku da prati rad sistema – obavi uvid u senzorska mjerenja, podesi parametre rada sistema, ručno upravlja sistemom ili zadaje plan navodnjavanja za predstojeći period.
Napajanje senzora je autonomno, putem solarnog panela sa baterijom. Napajanje upravljačke jedinice predviđeno je iz lokalne elektro mreže.
Razvoj sistema će se odvijati kroz 5 razvojnih modula:
- Modul 1 – Razvoj prenosne mjerne jedinice;
- Modul 2 – Razvoj jedinice za upravljanje ventilima;
- Modul 3 – Razvoj upravljačke jedinice;
- Modul 4 – Razvoj web aplikacije;
- Modul 5 – Dizajn kućišta i definisanje vizuelnog identiteta prototipa
